„Nienawidzę siebie za to kim jestem, za to jaka jestem, za to jak wyglądam”
„Nienawidzę, kiedy matka mówi do mnie „kocham cię”
„Nienawidzę, kiedy rodzice się przy mnie kłócą”
„Nienawidzę nienawidzieć”
„Chcę, by mnie ktoś zauważył i zaakceptował to jaka jestem”
„Chcę być kochany wtedy, kiedy na to nie zasługuję a nie wtedy, kiedy jestem grzeczny i przynoszę piątki ze szkoły”.
Powyższe cytaty pochodzą z ust nastolatków, którzy doświadczyli odrzucenia i uczucia samotności.
Nie jestem idealnym rodzicem, ale jedno postanowiłam – być kochającym rodzicem i kochać swoje dziecko, które Bóg powierzył na jakiś czas mojego życia.
Nie zawsze wiem jak postąpić, ale nie przestanę się uczyć.
Zdarza się, że popełniam błąd. I nie wstydzę się tego, nie udaję, że jestem nieomylny. Przyznaję się do błędu i wyciągam wnioski.
Mam emocje i nie wypieram ich. Patrzę na nie jak na nauczyciela, który mnie czegoś uczy. Nie pozwalam im rządzić moim życiem, ale ja zarządzam nimi.
Nie jestem doskonały, zdarza się, że nie słyszę dziecka kiedy do mnie mówi. Ale potrafię wrócić do tematu i dać sobie drugą szansę, by je usłyszeć.
Jestem nieidealnym rodzicem, który kocha swoje dzieci i chce by one kochały mnie.
Jeśli na powyższe stwierdzenia mówisz TAK, to poznaj sposoby na bycie kochającym rodzicem
Recepta na kochającego rodzica
- Kochający rodzic przyjmuje aktywną rolę. Chodzi o podejmowanie inicjatywy w relacjach z dziećmi, zamiast biernego oczekiwania, aż przyjdą do niego, by o coś poprosić. Kochający rodzic pragnie być aktywnie zaangażowany w życie swoich dzieci, niezależnie czy są przedszkolakami czy nastolatkami.
- Kochający rodzic spędza czas ze swoimi dziećmi. Nie oznacza to, że kochający rodzice są mniej zajęci od innych. Większość ludzi nie ma dość czasu. Różnica pomiędzy kochającym a obojętnym rodzicem polega na sposobie planowania zajęć. Kochający rodzic uwzględnia dzieci w swoich planach, a następnie broni umówionych spotkań z nimi. Kochający rodzic nie zadowala się dawaniem dzieciom „okruchów” swojego czasu.
- Kochający rodzice troszczą się o swoje dzieci i chronią je. Jest to postawa obejmująca zapewnienie dzieciom poczucia bezpieczeństwa, stabilizacji.
- Kochający rodzice rozmawiają ze swoimi dziećmi. Łatwo jest przemawiać do dzieci – pouczać je, co i jak mają robić. Rozmawianie z dziećmi jest nieco trudniejsze, lecz daje nieskończenie więcej satysfakcji. Dwustronna wymiana myśli umożliwia kochającemu rodzicu poznanie swoich dzieci i vice versa. Kochający rodzic poznaje swoje dzieci, ich myśli, uczucia i pragnienia, kiedy zadaje im pytania. Dzielenie się własnymi przemyśleniami i pragnieniami jest najlepszym sposobem na zbudowanie bliskich związków.
- Kochający rodzic bawi się ze swoimi dziećmi. Zabawa jest w tym momencie najważniejsza. Jeśli wspólna zabawa oznacza bawienie się w grę przy komputerze, kochający rodzic usiądzie przy komputerze, jeżeli gra wymaga usiąść na podłodze, kochający rodzic usiądzie na podłodze. Kochający rodzic stara się wzbudzić śmiech i radość. Bawi się na warunkach dzieci. Nie narzuca im własnej koncepcji dobrej zabawy i nie oczekuje, że będą czerpały z tego przyjemność.
- Kochający rodzic uczy dzieci wartości, w które wierzy. Wartości to silne przekonania, które nadają ład naszemu życiu. Kochający rodzic, który ceni uczciwość, uprzejmość i pracowitość, poświęci czas, aby wyjaśnić dzieciom, ile one dla niego znaczą i jaką rolę odgrywają w jego codziennym życiu.
- Kochający rodzic kocha swoje dzieci bezwarunkową miłością. Nie udziela i nie wstrzymuje swoich uczuć kierując się osiągnieciami dziecka lub tym, czy na to „zasłużyło”. Nie czeka, aż dzieci przyniosą do domu kartę ocen z dobrymi wynikami lub wykonują domowe obowiązki, aby okazać, że je kocha. Kochający rodzic podkreśla – „kocham cię bez względu na wszystko”.
Przepis na szczęśliwe relacje w rodzinie
- Zadawaj dziecku pytania zapraszające i zachęcające do rozmowy. Pytania powinny być otwarte, typu – „o czym myślałeś pod koniec meczu?”, „co sądzisz o naszej komunikacji?”, „gdybyś mógł zmienić jedną rzecz w naszej rodzinie, co to by było?” itd.
- Zorganizuj raz w tygodniu „dzień bez komórek i telewizora” i pograjcie w gry edukacyjne, typu – „edo”, „dixit”, „dzieci kontra rodzice”, „monopol”, „scrabble”, inne.
- Zaplanuj wspólne wyjście na spacer, na rower, do kina, do zoo. Porozmawiaj z dziećmi, co ich interesuje i w odpowiedzi na ich potrzeby spróbuj się dopasować przynajmniej raz w tygodniu.
- Zaplanuj indywidualne spotkanie z każdym ze swoich dzieci. Opowiedz, kiedy ostatni raz okazałeś im warunkową miłość – kiedy udzielałeś i cofałeś swoją miłość, w zależności od tego, jak się zachowywały lub jak się do Ciebie odnosiły. Poproś, aby dzieci Ci przebaczyły. Poproś, aby dzieci powiedziały Ci, kiedy czuły się przez Ciebie kochane warunkowo. Następnie zapytaj, jak chciałyby, abyś je potraktował w każdej opisanej sytuacji. Zanotuj ich sugestie, abyś mógł zastosować je w przyszłości. Podejmij decyzję naprawiania relacji.
- Określ jakie wartości odgrywają największe znaczenie w Twoim życiu. Sporządź ich listę i dziel się wartościami z całą rodziną. Powiedz jak powinny być wyrażane w działaniach.
- Czytaj dziecku Biblię, z dorosłymi dziećmi czytacie razem. Jeśli to będzie wasz początek, zachęcam, aby zacząć czytanie od ewangelii Jana, gdzie będziecie mieli okazję bliżej poznać życie Jezusa.
Materiał opracowany na podstawie książki „Przewodnik po relacjach rodzinnych” Gary Chapman, Randy Southern
Jeśli masz jakieś pytania lub potrzebujesz wsparcia, śmiało pisz do mnie. Jestem po to, by nieść pomoc potrzebującym rodzinom.